Als je droom niet (meer) bij je past, kun je hem dan eigenlijk beter opgeven?

Neem mij bijvoorbeeld met mijn fiets en m’n mooie rieten mand.

Mijn romantische beeld was altijd (nog steeds) om op mijn vrije dagen lekker vers brood en gezond fruit te halen. Maar mijn fiets en ik zijn geen vrienden. Erger nog, ik vind m prachtig om naar te kijken maar erop rijden… vreselijk . Eerlijk gezegd kom ik er gewoon niet op vooruit, maar om dat toe te geven betekent het einde van een sportief en gezond beeld dat ik voor mezelf had.

Bovendien vind ik het stom; “iedereen kan toch fietsen”. En het is zonde van de investering, want het was namelijk best een dure fiets. Maar ik word er totaal niet blij van en dat is toch iets waar ik iedere dag zoveel mogelijk naar streef.

Nu gaat dit voorbeeld maar om een fiets, maar ik zie het ook met grotere dromen om me heen gebeuren. Vasthouden aan het beeld dat je vooraf bedacht had. Stom vinden dat het jou niet lukt, terwijl het bij anderen zo gemakkelijk lijkt te gaan. En ook niet willen stoppen omdat er al zoveel geld in zit. Ik snap die bezwaren, want ze tellen bij grote en kleine besluiten om ergens mee te stoppen. Het is toegeven aan jezelf, maar belangrijker nog kiezen voor datgene waar je blij van wordt.

Ik kan nog geen afscheid nemen van mijn fiets, want die staat symbool voor wat “leuk had kunnen zijn”…. ik weet alleen wel dat je me er niet vaak op zult zien rijden . Toegeven aan mezelf dat ik niet gemaakt ben om te fietsen is dan maar de eerste stap!

En jij? Durf jij kritisch naar je dromen te kijken om te zien of ze nog bij je passen? Als het antwoord diep van binnen ‘nee’ is,  kom je dan in actie en ga je je droom aanpassen?

Ik hoop in ieder geval dat wat je ook doet, je kiest voor de weg om er gelukkig door te worden!