,

Omgaan met baanonzekerheid

hoop_baanonzekerheid

Ik hoorde onlangs het liedje op de radio dat ik keer op keer draaide onderweg van een afspraak naar huis. Dat reizen deed ik in de tijd dat ik boventallig was en stad en land afreed voor trainingen, kopjes koffie (netwerken) en stages. Vooral de reis naar Amsterdam gaf ruime gelegenheid tot overpeinzingen, aangezien fileleed soms voor een reistijd van drie uur zorgde.

Grijze wolk

Aan de ene kant voelde ik me vrij, ondernemend en de dagen waren iedere keer spannend en avontuurlijk. Het leek in niks op de tijd dat ik nog in dienst was bij mijn werkgever. Nu kon ik dromen en plannen maken (kon daarvoor natuurlijk ook, maar dat deed ik toch nét iets minder vaak). Alleen, er hing wel altijd een grijze wolk boven mijn hoofd…. De onzekerheid van ‘Komt het wel goed’ of ‘Vind ik straks wel een baan’?

Achteraf gezien is dat jammer. Als ik die muziek weer hoor, wil ik graag even terug naar die momenten. Tegen mezelf zeggen dat het goed is gekomen en dat ik me minder zorgen mag maken. Want dat had ik (achteraf gezien) beter kunnen doen. Ik denk dat zoiets vaker voorkomt…, bij mij in ieder geval wel! Als een periode in je leven onzeker is of als je je zorgen maakt, dan is er weinig ruimte voor ontspanning en genieten. Terwijl achteraf alles op z’n pootjes terecht is gekomen.

Wat ik heb geleerd en met jou wil delen:

  • Heb vertrouwen in de toekomst. Je weet niet wanneer, of én hoe het goed komt, maar geniet van mooie kleine momenten die je ook nu nog steeds hebt. Deze geven je kracht en dat heb je hard nodig in een ‘onzekere’ periode.
  • We hebben vaak meer wijsheid in onszelf dan we denken en daar kunnen we gebruik van maken. Visualiseer dat je 5 jaar verder bent. Wat wil je oudere zelf tegen je zeggen? Het kan je geruststellen als je letterlijk wat afstand neemt van deze tijd.
  • Praat eens met iemand anders over je zorgen. Een ander kijkt neutraler naar jouw situatie. Zelf kun je het immers steeds erger en erger maken, dus kan een ander je beter even afremmen in dat enthousiasme :-)
  • Houd een positief dagboekje bij van je acties, mooie momenten en wat je geleerd hebt. Al het goeds ben je zo vergeten, terwijl die ene tegenslag een paar dagen kan rond blijven zingen.
  • Je kunt ook een mopperschrift maken. Daarin schrijf je alles wat niet leuk, goed of fijn was. Mopper een paar blaadjes vol voordat je gaat slapen. Ik weet zeker dat het oplucht.
  • Kijk ook een beetje met compassie naar jezelf en je situatie. Wees niet streng, maar mild. En bedenk hoe je je deze periode ook wilt herinneren. Niet alleen als negatief en stressvol.

Mijn liedje onderweg was trouwens ‘Once I was twenty years old…’ hoe toepasselijk! En dan vooral het stukje tekst:

“I only see my goals, I don’t believe in failure. Cause I know the smallest voices, they can make it major”.

Had ik toen maar wat beter geluisterd en wat minder meegezongen :-)