Als de wens groter is dan de angst!
Ken je dat? Jaren ergens ontzettend bang voor zijn, uit de weg gaan, maar het stiekem heel graag willen? Ik had dat met vliegen. En ja, je leest het goed. HAD. Vroeger heb ik met mijn ouders veel gevlogen. Soms op zondag zelfs, gewoon even een vlucht boven ons huis, in zo’n klein bewegelijk vierpersoonsvliegtuigje. Ik vond het allemaal prachtig. Waar het vandaan kwam weet ik niet, maar opeens had ik extreme vlieg angst. No way dat ik ooit nog een vliegreis zou maken!
Dus heb ik 30 jaar gekeken naar de mooiste vakantiebrochures, hoorde ik de reisverslagen aan van collega’s en voelde van binnen angst én verlangen. En ik was boos, op mezelf. Dat ik niet meer durfde. Maar mijn maag draaide om bij de gedachte alleen al en dat is nou ook niet hoe mijn ideale vakantiereis er uitziet.
En dan worden je kinderen ouder en vliegen het nest uit. Nou ja, in dit geval gewoon letterlijk genomen… mijn oudste ging op vakantie naar Madrid met het vliegtuig. En ik vond dat geweldig! Voor haar. Ik was er ook niet eens bang voor en dat zette mij aan het denken. Want als je als moeder, je kostbaarste ‘bezit’, wél laat vliegen… waar komt die angst dan vandaan? En is dat wel eerlijk?
Wens overwint angst
Uiteindelijk werd mijn wens groter dan de angst en hebben we in mei een vliegvakantie geboekt naar Ibiza. Tijdens het aftellen van de weken naar augustus volgde ik een onlinecursus bij Valk (app voor vliegangst) en ik had er vertrouwen in. Precies één week voor ons vertrek was de ramp met de MH17. De hele week zag ik de meest heftige beelden, dit hakte er flink in. Wat een verdriet voor de nabestaanden!
En toen was het onze vliegdag. De drukste dag van het jaar op Schiphol en precies een week na de ramp. Het was aanleiding voor het RTL-journaal om een item te wijden aan vliegangst en ze pikten een tweet van mij op. “Of ik geïnterviewd wilde worden voor het 20.00 uur journaal.” Ik heb dat gedaan (weet niet helemaal meer hoe) en ik zat – na deze hectiek – in het vliegtuig, voordat ik er erg in had. Het is me uiteindelijk erg meegevallen en daar hoog in de lucht nam ik mezelf voor om dit vaker te doen. Ik had mezelf overwonnen, twee keer zelfs (want een tv-interview is óók spannend)!
Duwtje in de rug
De weken erna ben ik heel vaak aangesproken door mensen op straat. Ze hadden mij herkend op het journaal en wilden over mijn (vlieg)angst horen. Wat zijn veel mensen bang en wat willen veel mensen daar iets aan doen. Het was voor mij helend om te vertellen en hopelijk heb ik daardoor anderen net dát duwtje in de rug gegeven om ook te doen wat ze graag willen maar niet durven.
Heb jij ook een grote angst? En is je wens om het toch te doen bijna aan het winnen? Zet door! Want het opent echt nieuwe wegen en mogelijkheden.
Kun je daar wat hulp bij gebruiken? Neem eens vrijblijvend contact met mij op, want ik weet inmiddels aardig wat over angst overwinnen :-)!
